"Nasz dom"

Mieszkałem dwadzieścia lat tutaj
w tym cichym domu,
w którym tylko jeszcze moja matka żyje 
i zakurzone wspomnienia.
Sześcioro dzieci tu szalało zawsze 
do przyjścia mojego ojca 
i kiedy on nas nie bił, 
wtedy nas kochał
i za to byliśmy mu wdzięczni.

Ja widzę to wszystko jeszcze przede mną 
jak w jakimś filmie. 
Jakby mojego życia nigdy nie było, 
jak gdybym kimś innym był.

Jak Tom Sawyger i jak Sherlock Holmes
biegaliśmy tu po okolicy. 
Jak często rzucaliśmy się kamieniami 
i zawieraliśmy pokój już następnego dnia.
W ogrodzie potajemnie paliliśmy, 
pierwsze odurzenie w wieku ośmiu lat 
od pół puszki piwa pewnego 
letniego popołudnia.

Tutaj nauczyłem się kłamać, 
kłócić i intrygować, 
przebaczać i zapominać,
wygrywać i przegrywać.
To były rozczarowania i łzy, 
choć częściej byłem szczęśliwy z 
naszego podmiejskiego życia 
w naszym sąsiedztwie.

W tym domu znalazłem mojego ojca 
martwego w swoim łóżku 
Stało mi się jasne, 
jak trzymałem jego rękę, 
że ja nie chcę także tu umrzeć.

tłumaczenie: Alicja Rebejko